Palaban 2
Sa imong kagamay- labaw
Gamay sa tungaw- sa ginagmay kulisaw
Sa kang Nanay ug Tatay kanunay gyod ka'g
Palaban
Patay na sila. Midako ka na-
Dako-dako gamay sa tadyaw-
wala na ka'y kadaganan kon dunay mangaway
O manaway. Wa nay molaban nimo.
Mingaw di ba? Hadlok pod di ba?
Tago-tago lang kon dunay kahadlokan
Di man gani ka kapanagang.
Apan sa kadugay nga dagan-dagan
Ug tago-tago, nakat-on ka ra gyod
Sa kaisog sa pag-inusara. Natagboan nimo
Kanang molaban gayod nimo.
Kanang mag-lig-on nimo kanunay.
Usahay molagom ang imong nawong
Kay nasagpaan ka na usab sa dautang hangin.
Usahay molabhag ang imong sampot kay
Nahulog ka sa atabay sa kalaay
Usahay malisang ka. Pananglitan dihang
Miabot ang balita sa cancer. Giluom mo lang kini
hangtod mikubol sa imong atay.
Apan bisan pa sa tanang hulga ug kahadlok
Mikalma ang imong mga panglantaw.
Mikitiw ang imong mga tudlo.
Mitig-a ang imong kasingkasing.
Wala kini malumoy.
Milantip ang imong hunahuna.
Mitusoy ang imong mga panganduhay
Paingon sa halayong dapit sa imong
Mga wa maparog nga pagtuo ug pangandoy
Sa lain pang umaabot nga kinabuhi.
Nagpalaban ka sa imong mga balak
Ug dinha nakat-on ka
Nga sa imong pagkagamay
Dako ka diay.
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
See quotes about men
No comments until now.