Horos ton fyllon (Greek poem)
ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ
Χορός των φύλλων στο μονάχο σκαλοπάτι της αυλής μας
Ερημωμένος πια του χρόνου μας και άλυτος χρησμός
Δε νοιάστηκε κανείς για τις σταγόνες της ζωής μας
που πια μονότονα κυλούν όπως οι ώρες κι ο παλμός
Μιας μακρινής αγάπης που ανατέλλει στο σκοτάδι
Της κάμαρης που γέλασες πριν χρόνια στη σιωπή
Αστέρια που παιδιά τα κυνηγάνε κάθε βράδυ
Σαν τα παιδιά κοιτάζουμε ψηλά μ' ένα γιατί.
Ζωή πλανιέται πιο ψηλά απ' όλες τις ζωές μας
Ο χρόνος είν' απέραντος στ' αστέρια κι απλωμένος
σαν μια κουβέρτα που ζεστά χαϊδεύει τις ψυχές μας
Κάθε σφυγμός κοιτά ψηλά στο χέρι αφιερωμένος.
Με τα φιλιά νάν' ξέμακρα, πιο μακρυά κι απ' τ' άστρα,
πνοή χειμώνα, παγωνιά στο σκαλοπάτι αγγίζει
με χρώμα παγωνιάς σκαλί, μαράθηκε η γλάστρα
και ο βορηάς πιο στις ψυχές ερημικά σφυρίζει.
poem by Giorgio Veneto
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
