Dronken van geluk
Dronken van geluk
Dronken van geluk
breng ik de brug terug
aan hen die
niets bevroeden
en schenk ik
ongebruikte zaden
aan de kwaden,
-bedenk ik plots-
'waar ben ik nu'
'bij de nomaden'.
Myriaden letters razernij
-die haastig mij belonen-
rijden snel aan mij voorbij,
op merries en in quadrofonen
droom ik mijn boeken vol
met avonturen
en vol van paden
die baanbrekend zich
een weg banen.
En ik maar turen
in het water van
mijn natte lakens
glurend naar de
huid van 'liefste lief'
die ik alleen als
dief zou mogen strelen.
Kan ik nat laken
ooit nog
met haar delen
of blijf ik
wat droogjes
duldzaam
met mezelf
....spelen? .
Madrason 09-072012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
