Verlate en Vergete
Aleen in die wereld
So eensaam na jy weg is
My hart in stukkies
Gebroke en aleen
Sit ek en luister na die branders
Wat op die rotse breek
vluister ek jou naam
soos die reen druppels op die dak
dit lyk of die maan saam met my huil
die blink ogies van miljoene sterretjies
wat na my kyk
as of hulle my verdriet kan aanvoel
the aroma van jou skeurmiddel nog vars on my
asof jy enige oomblik by die deur gaan inkom
my enigste troos is die lughuis in die verte
hoe kon jy dit aan ons doen
poem by Persian Khushi
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
