Citatepedia^®.com

Alang sa mga makalolooy sabat palihog

Looy kaayo ko
Looy kaayo ka
Looy kaayo kitang tanan

Ngano ba?

Looy kaayo ko
Looy kaayo ka
Looy kaayo kitang tanan

Sus ngano ba gyod?

Looy kaayo ko
Looy kaayo ka
Looy kaayo siya
Looy kaayo kitang tanan

Sus ngano man gud ba?

Looy kaayo siya
Looy kaayo silang tanan.

Di na ko mangutana
Kay wa na akoy labot
ug di jud ko mangilabot.
Ambot.Period.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

A Dog Named Happy

Ang aso ni Karen ay pampered at spoiled
She thinks she's a human, she thinks she's not a dog
Mukhang merong pulgas, laging nagkakamot
Ugaling habulin ang sariling buntot
Siya'y parang whirligig na ikot nang ikot

Kapag siya'y aking nakakagalitan
Siya ay nag-e-emote, marunong masaktan
Siya'y nagtatampo, siya'y nagdaramdam
Sa ilalim ng sofa siya'y nagtatago
Siya'y maghapon doon, hindi kumikibo
Ang nakasungaw lang ay ang kanyang ulo
Hindi lumilingon as there I come and go
Pero paningin niya'y sinusundan ako
Para siya lumabas, para pakainin
Kinakailangan pang siya ay sunduin
At hindi lalakad, kelangang kalungin
Pero pag gusto kong drama niya'y matapos
Kukuha lang ako ng plastic o supot
Pag nilamukos ko at kanyang narinig
Siya ay lalabas, takbo, at full speed
She's thinking that I have for her something to eat

Sino man sa 'min ang lalayo, aalis
At nahalata niyang na ay nakabihis
Siya'y di mapakali, siya'y nangangalabit
Ibig sabihin no'n, siya din maghahatid
hanggang do'n sa driveway, hanggang doon sa gate

Ikaw na umalis, pag na ay dumating
Kailangang siya ang una mong batiin
Siya'y kahol nang kahol, hindi siya titigil
Hangga't ang tiyan niya'y di mo kinakamot
O balahibo niya'y di mo hinahaplos
Kinaakailangang ito ay gawin mo
At pag di nasiyahan, kelangang may take 2

At meron din siyang kakatwang ugali,
Kapag natutuwa ay napapaihi
Oftentimes sa balahibo niya sa puwet
Malagkit na pupu ay may dumidikit
Siya'y uncomfortable, shy at laging kimi
Sa ilalim ng mesa, doon siya palagi
Parang nahihiya na siya ay marumi

Hindi lamang ito, siya pa'y intrigera
Mahilig sumali sa away ng iba
Pag me mga pusang sa labas nag-away
Siya'y nagagalit, siya ay kumakawkaw
Parang sinasabing 'Hwag kayong maingay! '

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Laking Marikina, Part 2

Isang paraiso no'n ang Ilog Marikina
Daming binubuhay, daming umaasa
Malinis na tubig, siya'ng pinagkukunan,
Inumin sa banga, panligo sa tapayan
Tumana sa baybay, daming binubuhay
Palakaya sa tubig, iba't-iba ang paraan
Sa inyo ko'y babanggitin, anu-ano ang pangalan

BINGWIT

Ang Bingwit ay isang panghuli ng isda
Na may tangkay, pisi, pabigat at taga
Sa Ingles siya ay rod, hook, line and sinker
Bingwit or Fishing Rod, parehong may pain
Pain namin no'n ay hipon at bulate
Sari-saring isda ang nangahuhuli
Biya, hito, kanduli, minsa'y bakule
Bingwit ay di pare-pareho ang gamit
Merong sa tubig lang ay inilalawit
Merong hinihila matapos ihagis
Para ng isda ang pain ay mapansin
Akala niya'y buhay, agad sasagpangin
Ang tawag namin sa ganitong paraan
Ay di namimingwit, kundi nanggagalay

PATUKBA

Patukba ay parang bingwit na maliit
Maikli ang pisi, ang tangkay ay siit
Tangkay ay matulis para maitusok
Pag iniuumang na sa tabi ng ilog
Sa dulo ng tangkay doon nakalawit
Ang pising sa dulo, taga'y nakakabit
Kung ito'y iumang ay sa dakong hapon
Pain ay palaka, kuliglig o suhong
IIwang magdamag hanggang sa umaga
ang oras na dapat sila'y pandawin na
Ang paing sa tubig ay kakawag-kawag
Ng bulig o dalag gustong sinisiyab
Ang aking patukba'y tatlumpu ang bilang
Di marami, di kaunti, lang ay katamtaman
Sa bilang na ito, bawat pag-uumang
Ang dalag kong huli'y naglalaro sa siyam
Ang paing kuliglig saan kinukuha?
Sa ilalim ng yagit sa bukid/tumana
Ang suhong naman ay sa mga putikan
Sa tabi ng ilog, kahit na nga saan
Ang palaka naman ay sa mga lawa, Sa bukid, sa ilog at lugar na basa

KITANG

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ellas Danzan Solas (Cueca Solas)

? por qu estn aqu, danzando solas?
? por qu hay tristeza en sus miradas?
Hay soldados tambin
Ignoran su dolor
Porque desprecian el amor
Danzan con los muertos
Los que y no estn
Amores invisibles
No dejan de danzar
Danzan con sus padres
Sus ni? os tambin
Y con sus esposos
En soledad, en soledad
Yo las vi, en silencio gritar
No hay otra manera de protestar
Si dijeran algo ms
Solo un poco ms
Otra mujer seria torturada
Con seguridad
Danzan con los muertos
Los que y no estn
Amores invisibles
No dejan de danzar
Danzan con sus padres
Sus ni? os tambin
Y con sus esposos
En soledad, en soledad
Un dia danzaremos
Sobre sus tumbas, libres
Un dia cantaremos
Al danzar
Un dia danzaremos
Sobre sus tumbas, libres
Un dia cantaremos
Al danzar
Ellas danzan con los desaparecidos
Danzan con los muertos
Danzan con amores invisibles
Con silenciosa anustia
Danzan con sus padres
Con sus hijos
Con sus esposos
Ellas danzan solas
Danzan solas
Hey mr pinochet
Su siembra huele mal
Y ese dinero que recibe
Pronto se terminar
No podr comprar mas armas
Ni a sus verdugos pagar

[...] Read more

song performed by Sting
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!

Ellas Danzan Solas

? por qu estn aqu, danzando solas?
? por qu hay tristeza en sus miradas?
Hay soldados tambin
Ignoran su dolor
Porque desprecian el amor
Danzan con los muertos
Los que y no estn
Amores invisibles
No dejan de danzar
Danzan con sus padres
Sus ni? os tambin
Y con sus esposos
En soledad, en soledad
Yo las vi, en silencio gritar
No hay otra manera de protestar
Si dijeran algo ms
Solo un poco ms
Otra mujer seria torturada
Con seguridad
Danzan con los muertos
Los que y no estn
Amores invisibles
No dejan de danzar
Danzan con sus padres
Sus ni? os tambin
Y con sus esposos
En soledad, en soledad
Un dia danzaremos
Sobre sus tumbas, libres
Un dia cantaremos
Al danzar
Un dia danzaremos
Sobre sus tumbas, libres
Un dia cantaremos
Al danzar
Ellas danzan con los desaparecidos
Danzan con los muertos
Danzan con amores invisibles
Con silenciosa anustia
Danzan con sus padres
Con sus hijos
Con sus esposos
Ellas danzan solas
Danzan solas
Hey mr pinochet
Su siembra huele mal
Y ese dinero que recibe
Pronto se terminar
No podr comprar mas armas
Ni a sus verdugos pagar

[...] Read more

song performed by Sting
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!

Kami Nga Nagtrabaho Sa Korte Sa Gobyerno

Siya si Danny, gihilantan ganiha ra,
Gakurog sa katugnaw bisag init kaayo sa kaudtohon.
Giingnan na nga mopalit og Flanax,
Dili kay kuno basin madaot ang iyang bukog ug atay.
Apan sa tinuod lang
Wala siyay kwarta sa iyang pitaka.
Process server siya.

Siya si Landa, stenographer.
Kinabaratohang bugas utangon
Sa tindahan ni Flores-
NFA medyo baho-baho apan OK ra kuno.
Ayohon lang og hugas ug kilis sa tubig
Pwede na makaon
Sa katulo sa usa ka adlaw.
Budget lang sa sud-an
Kay mahal na hasta utan.
Siya nabuhi lang sa utang.

Siya si Jhonil,
Maayo mohubad og Iningles ngadto sa Binisaya
Duna’y barog, apan last year, nagdaot siya
Tumor mitubo sa iyang utok,
ug siya dili na kalakaw
Practically, vegetable na siya
Nagpabinisiya kay walay kwarta ikagasto para MRI
Maayo gani kay ang iyang sister naminyo og Kano
Maoy nag-finance sa iyang operasyon sa St. Luke’s.
Nakabalik na si Jhonil, ang among interpreter.

Siya si Dodo, ang among clerk of court.
Niwang lang gihapon.

Basin walay gikaon.
Ang iyang paper works sa korte pwerting haboga,

Labaw pa niya.
Dili na siya kahibalo mokatawa.

Ug ako si Ric
Ang ilang judge
Nia nagsulat niining maong balak
Alang kanila

Mopadako ako sa akong tiyan ug motiyabaw
Hangtod mora na ko og kabaw.
Mopataas sa akong bungot
Hangtod mora na ko og kagwang.
Mopataas sa akong mga kuko
Hangtod mora na ko og wakwak.

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Piedra de Sol

La treizième revient...c’est encor la première;
et c’est toujours la seule-ou c’est le seul moment;
car es-tu reine, ô toi, la première ou dernière?
es-tu roi, toi le seul ou le dernier amant?
Gérard de Nerval, Arthèmis
Un sauce de cristal, un chopo de agua,
un alto surtidor que el viento arquea,
un árbol bien plantado mas danzante,
un caminar de río que se curva,
avanza, retrocede, da un rodeo
y llega siempre:
un caminar tranquilo
de estrella o primavera sin premura,
agua que con los párpados cerrados
mana toda la noche profecías,
unánime presencia en oleaje,
ola tras ola hasta cubrirlo todo,
verde soberanía sin ocaso
como el deslumbramiento de las alas
cuando se abren en mitad del cielo,
un caminar entre las espesuras
de los días futuros y el aciago
fulgor de la desdicha como un ave
petrificando el bosque con su canto
y las felicidades inminentes
entre las ramas que se desvanecen,
horas de luz que pican ya los pájaros,
presagios que se escapan de la mano,

una presencia como un canto súbito,
como el viento cantando en el incendio,
una mirada que sostiene en vilo
al mundo con sus mares y sus montes,
cuerpo de luz filtrado por un ágata,
piernas de luz, vientre de luz, bahías,
roca solar, cuerpo color de nube,
color de día rápido que salta,
la hora centellea y tiene cuerpo,
el mundo ya es visible por tu cuerpo,
es transparente por tu transparencia,

voy entre galerías de sonidos,
fluyo entre las presencias resonantes,
voy por las transparencias como un ciego,
un reflejo me borra, nazco en otro,
oh bosque de pilares encantados,
bajo los arcos de la luz penetro
los corredores de un otoño diáfano,

voy por tu cuerpo como por el mundo,

[...] Read more

poem by Octavio Paz
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Notas Perdidas

Es media noche.
Duerme el mundo ahora
bajo el ala de niebla del silencio
vagos rayos de luna
y el fulgor incierto
de lámpara velada
alumbran su aposento.
En las teclas del piano
vagan aún sus marfilinos dedos,
errante la mirada
dice algo que no alcanza el pensamiento.
¡Cómo perfuma el aire el blanco ramo
marchito en el florero,
cuán suave es el suspiro
que vaga entre sus labios entreabiertos!

¡Adriana! ¡Adriana! de tan dulces horas
guardarán el secreto
tu estancia, el rayo de la luna, el vago
ruïdo de tus besos,
la noche silenciosa,
y en mi alma el recuerdo!...

Si en vosotras algún día
se fijan sus ojos bellos,
¡pobres estrofas! habladle
con rumor suäve y ledo
como notas de una música
que oímos ha mucho tiempo,
y que impregnada de aromas
torna en las alas del viento.
Alzada cual leve brisa
besad sus blondos cabellos
y penetrad en su alma
y en los espacios perdeos
como en la santa capilla
las espirales de incienso!...

Como recuerdo de su amor sincero,
recuerdo dulce y único
de aquel amor suave y melancólico
cual la luz del crepúsculo,
guardo en un cofrecito plateado
unas rosas de musgo
las contemplo en mis horas de alegría,
las beso cuando sufro,
¡aún guardan el perfume penetrante
de los cabellos suyos!

[...] Read more

poem by Jose Asuncion Silva
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Tumoy Sa Tumoy Ni Manoy

lisod baya pag analayz ug tigulang
sa tinood lang kitang tanan nga bisdak (bisag di na lang Pinoy
ang pung gamiton)
adunay tigulang, in one way or another, sa atong bay, naa jud tiguls
sa amo lang, naa si lolo enggoy, naa si lola pacing,
naa pa si tiyo miguel (mangkoy pero ingon si lolo nakaukoy)

sugod tang lolo, pagkasug uhan, ug pagkalimtanon na,
wa kuno siya katumar sa iyang tambal sa highblood,
wa kuno siya papamahawa moreport ni tiya inday
sa manila, ug dayon ug kasuko, makagot ang ngipon
mokaging ang apapangig, ug dayon ug dram ug iyak
kay kuno siya gipasagdan na

ug si lola pacing, siging hinumdum sa iyang pagka miss bisaya
cover girl kaniadto sa pagkahuman sa gubat sa misurender na ang
mga hapon, mangutana ug naniudto na ba kuno mi, dayon hangyoon
ka nga isulat ang iyang ihangyo ni alfred sa Dubai,
papalit ug turban sa moslem, kay dili siya gusto nga maitom samtang
isuroy siya sa wheelchair sa iyang garden nga adunay mga dama de noche,

ug si tiyo miguel, nga ang favorite past time magsiging ibot sa mga salibotbot didto sa among nataran, pul-ong sa mga dahoy sa likway,
dayon hangyo nga magpaluto ug haw-an nga tinonoan kay kuno siya
gimingaw ug isda sa suba sa Olingan, ug kon gutmon motawag kanako
aron papaliton ug sopas sa tindahan ni Nidas, parisan sa pepsi nga bugnaw,

ingon sila dili enjoy mag-akatar ug mga tigulang kay kuno ang uban bisag
nag-antus ug pangamaw sa chicago apan tungod lang kini sa dollar ug sa mga utang nga bayran, sa mga anak nga nageskwela ug nursing aron puhon
makakalos usab ug mas daghan pang dollar, makatukod ug maayong balay,
makapalit ug basakan ug kalubian, aron ang kinabuhi maharuhay

ako? enjoy lang
(hmm, ayaw lang ug saba, ako baya ang nabutang nga heredero sa
.... ayaw lang ug saba ha.. sa last will and testament ni lolo, ni lola ug labaw pa
ni tiyo miguel, ... sa totoo lang.. pila ra goy pagpalit ug pepsi ug sopas sa
tindahan ni Nidas)

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Himno A Los Voluntarios De La República

Voluntario de España, miliciano
de huesos fidedignos, cuando marcha a morir tu corazón,
cuando marcha a matar con su agonía
mundial, no sé verdaderamente
qué hacer, dónde ponerme; corro, escribo, aplaudo,
lloro, atisbo, destrozo, apagan, digo
a mi pecho que acabe, al que bien, que venga,
y quiero desgraciarme;
descúbrome la frente impersonal hasta tocar
el vaso de la sangre, me detengo,
detienen mi tamaño esas famosas caídas de arquitecto
con las que se honra el animal que me honra;
refluyen mis instintos a sus sogas,
humea ante mi tumba la alegría
y, otra vez, sin saber qué hacer, sin nada, déjame,
desde mi piedra en blanco, déjame,
solo,
cuadrumano, más acá, mucho más lejos,
al no caber entre mis manos tu largo rato extático,
quiebro con tu rapidez de doble filo
mi pequeñez en traje de grandeza!

Un día diurno, claro, atento, fértil
¡oh bienio, el de los lóbregos semestres suplicantes,
por el que iba la pólvora mordiéndose los codos!
¡oh dura pena y más duros pedernales!
!oh frenos los tascados por el pueblo!
Un día prendió el pueblo su fósforo cautivo, oró de cólera
y soberanamente pleno, circular,
cerró su natalicio con manos electivas;
arrastraban candado ya los déspotas
y en el candado, sus bacterias muertas...

¿Batallas? ¡No! Pasiones. Y pasiones precedidas
de dolores con rejas de esperanzas,
de dolores de pueblos con esperanzas de hombres!
¡Muerte y pasión de paz, las populares!

¡Muerte y pasión guerreras entre olivos, entendámosnos!
Tal en tu aliento cambian de agujas atmosféricas los vientos
y de llave las tumbas en tu pecho,
tu frontal elevándose a primera potencia de martirio.

El mundo exclama: '¡Cosas de españoles!' Y es verdad.
Consideremos,
durante una balanza, a quema ropa,
a Calderon, dormido sobre la cola de un anfibio muerto
o a Cervantes, diciendo: 'Mi reino es de este mundo, pero
también del otro': ¡punta y filo en dos papeles!
Contemplemos a Goya, de hinojos y rezando ante un espejo,

[...] Read more

poem by Cesar Vallejo
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Kanser Sa Totoy Sa Akong English Teacher

Dugay ra niyang nabati ang bukol sa w'a niya nga totoy.
Kapoy. Baliwala lang. Mora'g wala lang. Daghan pa siya'g
Gigastohan nga mga pag-umangkon. Busy pod sa World
Literature. Preoccupied sa Third World Poetry.

Napulo'g lima katuig nga gatudlo sa English ug World
Literature si Ma'am sa usa ka private religious school.
Usa ako sa iyang gipalayog sa verb, adverbs, ug adjectives.
Gipaharong kang Tolstoy. Nakig-tagay ni Omar.
Sa mga blithe spirits ni Shelly. Ug kang Lucasta sa dihang
Miasdang na siya sa gubat. Kang Emily, Pablo, Octavio.
Shakespeare.Neruda. Mistral.

Nagdugo, nagnana ang duha miya ka tutoy.
Daghang verbs, adverbs, adjectives. Aduna pa gayo'y
Mga prepositions and conjunctions nga nabalaka su'd
Sa 25 ka tuig. Natawo ang mga balak. Ug mga sugilanon.
Nanubo ang mga dahon sa laurel. Nangisog ang mga paminta.
Namaak ang kahalang sa sili sa akong mga ngabil
Mitubo ang mga pan. Mibukal ang mga tuba.
Pati ang lana sa mga hilo-anan ug mga wakwak.
Mikuyanap ang Magic Touch. Ang mga figments
Of imagination. Ang mga streams of consciousness.
Mikamang ang walay angay nga mokamang
sa ilalom sa katre ug panganod.

Dili siya magpa-opera. Dili niya gusto. Wa’y igong kwarta.
Dili nga dili makatabang ang chemotheraphy.
Giluwa na ang Iyang ATM. Nalubong siya sa utang.
Dugay ra. Nagmahay ang mga subordinate clauses.
Dili matonong ang mga direct objects. Naunay siya
Sa mga dreams nga nag-dream. Nagkulismaot
Ang mga dagway sa infinitives. Ug ang mga predicates
Mismo ang nagkutkot sa iyang lubnganan.
Nagpakaluoy ang Philippine Literature nga unta dili lang
Usa siya kuhaon ni Bathala.Time passes swiftly. Ang mga rosas
Nga mibukhad karon, pipila lang ka oras sa kilid sa bintana,
Kadali rang nangalaya. Ang mga buds na-nipped. Tight-lipped.
Dying. Dayag ang pagka-dying ni Daying.

Lubong niya karon. Ug tulo lang kami nga mitungha.
Usa lang ang miiyak. Ug ang duha, kadyot lang nga mitan-aw
Ug dayo'g biya kay dunay mga importanteng mga lakaw
Sa ilang kinabuhi.Walay gahom ang balak sa pagbanhaw kang
Ma'am. Ang mga prepositions ug conjunctions dili mga karo
Ug ligid mga mohatod kaniya sa menteryo. Nag-inusara lang
Intawon siya gihapon. Bisan pa sa iyang pagpangugat og pama-
Lak usab kaniadto. Dili ang iyang mga pag-umangkon
Ang miiyak. Ugma ablihon ko ang daan nga libro ni Pablo Neruda.

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Bakit Labis Kitang Mahal

(alex mallillin)
Mula nang makilala ka, aking mahal
di ako mapalagay
Sa kakaisip ko sa yo
Lagi na lang ikaw ang alaala ko
Kahit nasaan ka man
Larawan moy natatanaw
Maging sa pagtulog ay panaginip ka
Pagkat ang nais ko sana
Kapiling ka sa twina
Ano bang nakita
Ng puso kong ito sa yo
Kapag ikay kasama
Anong ligaya ko sinta
Refrain:
Bakit labis kitang mahal
Yakap moy di ko malimutan
Bakit labis kitang mahal
Sumpa man, iniibig kita
Mula nang makilala ka, aking mahal
di ako mapalagay
Sa kakaisip ko sa yo
Lagi na lang ikaw ang alaala ko
Kahit nasaan ka man
Larawan moy natatanaw
Maging sa pagtulog ay panaginip ka
Pagkat ang nais ko sana
Kapiling ka sa twina
Ano bang nakita
Ng puso kong ito sa yo
Kapag ikay kasama
Anong ligaya ko sinta
Bakit labis kitang mahal
Yakap moy di ko malimutan
Bakit labis kitang mahal
Sumpa man, iniibig kita
Bakit labis kitang mahal
Yakap moy di ko malimutan
Bakit labis kitang mahal
Sumpa man, iniibig kita

song performed by Lea Salonga
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Dili Malimtan Ni Mama

i

kay wala man niya ako kuyuga
sa paglubong kang manay takya
padulong sa dipolog
akong gipang-ibot ang iyang
mga paboritong
african daisies
didto sa iyang harden

pag-uli niya pagkahapon
patay na silang tanan
nangalayos sa kainit
sa mahal nga adlaw

ii

kay wala man niya ako giapil
sa picture-taking sa iyang mga kauban
nga mga school teachers
didto sa Olingan Elementary School
akong gilabni ang iyang sayal
ug dayon nikaratil ko pagdagan
ngadto sa likod sa eskwelahan

iii

kay iya man lagi akong paligoon og sayo
sa buntag didto sa banyo tapad sa atabay
sa ilalom sa punoan sa balimbing
ako misaka og mitago sa punoan
sa star apple nga gabok na kaayo
ang mga sanga

ug busa tungod niini
dili gayod ako mahikalimtan ni mama francing

i

sa pagkamatay sa tanan niyang mga african daisies
nga mahal kaayo ang pagkapalit ug mao
nga iyang giatimanan pag-ayo
iya akong gibunalan sa usa ka dako
nga sanga sa bayabas hangtod
nahimo kining mga buhok sa abaca sa iyang kasuko
ug ang akong mga ngabil na lang ang nabilin
nga walay labod

ii

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kamatayan ng Isang Ilog

Simula pa noong aking kamusmusan
Ang ilog sa amin sa akin napamahal
Malaking bahagi ng kabataan ko
Ay dito nagugol hanggang maging tao

Malinaw ang tubig sa Batis at Layon
Sarap magtampisaw, kay sarap lumangoy
Sa kanyang Agos ay nagpapati-anod
Sa Uli-uli niya ay nagpapahigop
Sa Alimbukay na pumapaibabaw
Mula sa ilalim masarap sumakay

Siya ay Cornucopia ng likas na yaman
Ng isda sa tubig, halaman sa baybay
Sa kanyang aplaya'y kay inam mamasyal
Lunas sa isip na nagulumihanan
Ang singaw ng tubig at simoy ng hangin
Ng may karamdaman, mabuting langhapin

At do'n sa malalim, nasa dakong gitna
Ang mga tao ay nagsisipamangka
Ang gamit ay sagwan o mahabang tikin
Sa balsang kawayan o tiniban ng saging

Ilog na piknikan ng napakarami
Nilang kakainin di na binibili
Magdadala lamang ng posporo, bigas,
asin at lutuan, ayos na ang lahat
Di na kailangan ang mamalakaya
Mangangapa lamang, ay merong ulam na
Hipon, Bulig, Biya, kasama na Tulya,
Di ka kakapusin, meron nang gulay pa
Gulay na nagkalat lamang sa baybayin
O gulay na galing sa tubig na lalim
Ito'y Kalabuwa, katulad ay Pechay
Na sa kamatis ay masarap isigang

At sa kalaliman kay daming halaman
Kasama ng lumot, at sintas-sintasan
Digman at iba pa na gustong taguan
Ng Hipon, at Biya, saka Talibantan

Yaong aming ilog ay siya ring tahanan
Ng Sulib, ng Kuhol, ng Susong Tibagwang
Masarap ipangat, masarap subukan
Na pag ginataa'y lalong malinamnam

Ang Hipong Tagunton huli sa Talabog
Masarap na pritong muna'y hinalabos
Ang higanteng hipon, kung tawagi'y Ulang

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

A Love Story

-


(Chapter I)

October was the month, year 7 + 50
Ang lugar ay isang classroom sa PCC
Nang siya'y tumambad sa aking paningin
Magandang dilag na simple at mahinhin
Agad na naantig, puso ko't damdamin

Hindi mapigilan, pusong pumipitlag
Lihim na damdamin, gustong ipahayag
Sa aking isip ay may nabuo agad
Kailangang siya ay aking makilala
Ngunit ang modus ay papaano baga

Ang seating arrangement sa class na naturan,
Nasa harap ko siya, ako'y sa likuran
Agad kong napansin, kanyang kasuotan
Ang uso noon na kung tawagi'y H-line
Blusa na may lupi sa baba ng bewang
Na nakapaligid d'on sa may laylayan

Kahit alam ko na yao'y kamalian
Ng kaprasong papel, lupi'y hinulugan
Utos ng damdaming hindi mapigilan
Sa papel na iyon, nakasulat ba'y ano
Yao'y walang iba kundi ang 'I love you'

Sumunod na araw, si Romeo'y balisa
Hindi kumikibo at kakaba-kaba
Kung ano'ng gagawin hindi niya malaman
Reaksiyon ni Juliet, pinakiramdaman
Ang may gawa kaya ay kanya nang alam

Sa loob ng campus, one day, isang araw
Papasok sa canteen, chick ay naispatan
Mayroong kasama, isang kaibigan
This is the right timing, pasok si Don Juan
Tatlong bote ng coke agad binayaran

Sa harap ng dilag agad ibinaba
Ang mga de boteng malamig at basa
Ang magkaibigan, obvious na nabigla
Lumabas ng canteen na rumaragasa
Self-intro ni Romeo ay hindi nagawa
Naiwan sa canteen na nakatunganga

Ang pobreng binata ay kawawa naman

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Pagmamahal ng Isang Ina

Sa ating buhay ay mayroon pa kaya
Na sa ating ina'y higit pang dakila
Ina na nagtaya ng sariling buhay
Nang sa mundong ito'y tayo ay isilang

No'ng ako ay sanggol, batang maliit pa
Ay alam ni Inay pag ako'y balisa
Siya ay babangon, niya'y aalamin
Kung bakit ganoon, ano ba ang dahil
Kapag nalaman niyang ako'y nagugutom
Niya'y isusubo sa akin ang tsupon
At kapag malamig, ako ay naginaw
Ako'y mababalot ng yakap ni Inay
Kapag merong langgam siya na nakita
Agad papalisin, titirisin niya
Ang lamping nabasa, kanyang inaalis
Ang bago at tuyo kanyang ipapalit

Ako ay lumaki at na ay nag-aral
Siya pa rin ang sa landas ko'y tumatanglaw
Ako'y nagbinata, hanggang maging tao
Siya pa rin ang ilaw at tanging gabay ko
Ganyan kung paano magmahal ang ina
Wala siyang katumbas, walang hihigit pa
Ngayong siya'y malayo, meron akong hiling
Muli, sana siya ay aking makapiling

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Hi Tech

Salamat na lamang sa high technology
Na kahit huli na'y umabot pa kami
Kaming 'pinanganak noong ninteeen thirty's
At swerteng narating ang idad seventies

Ang tula na ito nang aking sulatin
Sign pen ang ginamit, substitute ay ballpen
Final draft, tinapos sa aking computer
Malinis na kopya'y ginawa sa printer

Extra copy nito'y puwedeng ipadala
Attachment sa email, by fax at meron pa
Surface mail at airmail, kundi kuntento ka
By Fedex, LBC, hari ng padala

Ang maraming kopya, paano gagawin
Noon ay photostat, masyadong maitim
O kaya'y mimeograph, a very messy thing
Tinta'y kumakalat sa pag-i-stencil
Ngayon nama'y xerox, pagkopya'y matulin

Kung ang tulang ito'y noon ko sinulat
Ako'y mayayamot, at iyon ay tiyak
Kung kailan ako ay nagmamadali
Ang lapis na gamit, saka mababali
Gamit na fountain pen, tinta'y umaagas
Kundi nagtatae, penpoint ay matalas
Sa aking 'cocomband', kakamot, kakaskas

Noong bata kami, ay wala pang cellphone
Telepono'y mayaman lang ang mayroon
Lihim na pag-ibig, hindi maite-text
Tulay o messenger, kelangang gumamit
Resultang madalas, sulat maintercept
Ng tatay o nanay na napakahigpit
O kaya'y si darleng, sa 'tulay' kumabet

Kapag ang wagas na pag-ibig na iyo
Ay sa kaprasong papel pa isusulat mo
Sa post o koreo padadaanin pa
Bago ka masagot, kayo'y matanda na

Walang mega taksing kung tawagi'y FX
Magtitiyaga ka lang sa PUJ na dyip
'God Knows Hudas Not Pay', paskel, nakadikit
'Upong Diyes lamang po', laging sinasambit
Ng tsuper na kundi mabait-masungit

Mga bata noon, hilig ay mangisda
'Fighting fish' naman ang sa mga matanda

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Pagkamoot ki Seminarista

Kang ako malaog palang sa seminaryo
Ako nagduwa-duwa sa inot
Ta ang tentasyon wala-too
Alagad ang pagtubod dayupot

Asin sakuyang namidbidan
Si sarong babae na grabe sa gayon
Madali ko na kutang malingawan
Su seminaryong mawoton

Ining sarong magayonon na babae
Naparani sa puso kong grabe
Alagad dai ko kayang talikdan
Ang pagpadi na sakuyang pangapodan

Pero dai ko kayang bayaan
Ang pagkamoot ko saiyang tunay
Maray ngani ta yaon si “sir nuarin” na barkadang tunay
Pigpasabot sako na ako kaipuhan kang simbahan

Mag-abot amg bulan kang desyembre
Ako dapat nang magpili: si bokasyon o si babae?
Rinigalohan ko siya ki alarm clock ta siya priming late sa klase
Ang regalo niya man sako pagkamooy na grabe

Nakaagi na ang malipoton na pasko
Alagad nag-init ta siya ang nasa isip ko
Pero dai man giraray nawara sako
Si pangapodan na maglaog sa seminaryo

Pag-abot kang pebrero
Bulang nin mga puso
Nagkaigwa ki valentine’s ball
Duman sa samong school

Kan bulan na ito naging kami ni babae
Alagad puon kaito, nagbaha sa bilog na legazpi
Sarong semanang labi-labi ang uran
Ang samuyang pagkaminootan kaipuhan nang wakasan

Nagiromdoman ko, bago niya ako binayaan
Ako Saiyang sinabihan
Na ako dapat magpadi
Ta siya man daa ma-madre

Grabeng kulog ang sakuyang namatian
Ta su babaeng sakuyang namotan
Asin nagi nang rason kan sakuyang buhay
Mawawara nang paluway-luway

[...] Read more

poem by Jeric 'savio' Batas
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Tun-i Pag-ayo Ang Gugma Nga Matuod

Tun-i pag-ayo ang imong kaugalingon.
Ilha kini siya pag-ayo. Kon masabtan mo
Na siya, angayan ka na nga mahigugma.
Kay sa tinood ang tawo nga mahigugma
Sa tinood nga gugma magsugod sa
Pagsabot sa iyang kaugalingon.
Gikan dinhi, sugdan na niya pag-tan-aw
Ang lagyo nga mga butang, sa tumang
Pagsabot. Kon nganong gisapot ang adlaw.
Kon ngano nga luoran ang bulan. Kon ngano
Nga uwagan lang gihapon ang mga bitoon.
Ang tamsi ug ang ulod dili na magpanuko
Nga moangkon nga amigo mo sila,
kon ikaw tinood nga nahigugma.

Ayaw ug too nga dili gamitay ang gugma.
Gamiton mo ang imong kaugalingon ug
Ang mga butang aron molambo ang gugma.
Aron mahinog kini. Aron mangalimyon kini.
Dili na gani makwenta kon kinsay gamit kaayo.
Wala na ang kwentahay. Kay kon ikaw wala na
Kasabot, apan nagpadayon lang gihapon sa
Paghigugma, ikaw ang tinood nga gugma.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Thinker In Rodin

Wala ko’y katungod
Nga manaway nga
Ang Thinker ni Rodin
Sa una nakong tan-aw
Mora bayag wrestler
Nga wala kabayad
Sa iyang utang.

Naglibog ko ngano ba
Nga huboan pa ang tawo
Aron ingnon nga siya diay
Dili bogo, nga siya kabalo
Sab diay maghunahuna
Sa iyang kahimtang.

Nganong gitago niya
Ang iyang kinatawo
Nga giutgan sa mga nindot
Usab nga nanan-aw niya
Samtang siya
Nagpakaron-ingnon
Nga naghinuktok
Sa iyang gilingkoran
Nga bato nga morag walay
Gibati bisag gamay na lang
Nga kaulaw, o bisan
Pagpangihat nga siya
Sa tinuod lang
Ulagan usab.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Sa Misa Ni Fr. Roman

Sa pag-isa nimo sa
Kopa diin giipis ang mompo,
Sa paghawid nimo sa puti nga ostiya

Sa paglitok mo nga mao kini
Ang lawas ug dugo ni Hesukristo

Miduko ako ug sama kanila
Miluhod dungan sa pagkiling-kiling
Sa gamay nga bagting.

Nipiyong ko.

Pasayloa ko, Father Roman,
Kay wala ko’y nakita nga Hesukristo
sa akong dughan

Wala ko’y nabati nga kinaadman.

Ug diha sa akong silingan
Wala ko’y nakita nga kalainan

Ug diha kanimo nga nagwali
Sa akong atubangan
Wala ko’y nakitang timailhan

Ngitngit gyod lagi, Father Roman
Bisa’g lamdag ang simbahan.

Saba gyod kaayo, Father Roman
Bisa’g hilom kaayo ang mga lingkoranan
Ug mga haligi ug bungbong.

Samok gyod gihapon bisa’g ang katawhan
Nangaamang, nangabuta, nangabungol.

Pasayloa ako, Father Roman
Kay mao kana ang nakita kong kamatuoran.

Gitawag ko nimo nga makasasala.

Tungod ba kay gibuka ko
Ang akong mga mata ug gitagoan ko
Ang duha ko ka kamot sa akong mga bulsa?

Gitaktak ko ang mga abog sa akong sapatos
Atubangan sa pultahan sa imong balay.

Wala didto ang tinuod nga simbahan

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!