Efhi (Greek poem)
ΕΥΧΗ
Πόσες στεριές μ' ένα σκοπό γυρίσαμε μαζί,
Αιώνια ταξιδεύοντας - στιγμές του αποσπερίτη,
Τόσα σημάδια από στιγμές σε κύκλους και σιωπή,
Πορεία με το νοητό που μούδωσες διαβήτη,
(τόσο μακρυά και απρόσμενη στου ονείρου τη γιορτή) .
Καλό τιμόνι να κρατάς σε ρότα αληθινή,
Θυμάσαι; Σε περίμενα - αυλή Πολυτεχνείου,
Καλό τιμόνι σταθερό στου ανέμου τη βροχή,
Ευχή που απλώνεται παντού σα συντροφιά του κρύου,
(Κρυφή πυξίδα νοητή - ανείπωτη ευχή) .
Ιδανική, Ανάλλοιωτη σε κράτησα κι Αγνή,
Τη σκέψη σου για φυλαχτό χτίζοντας τις σιωπές,
που απλώνονταν ολόγυρα και γέμιζ' η ζωή,
Μονάκριβη ολομόναχη στων άστρων τις τροχιές,
(Μονάχη συντροφιά εσύ σχεδόν αληθινή) .
poem by Giorgio Veneto
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
