Flevari Omihli (Greek poem)
Τεργέστη. Και του Φλεβάρη ομίχλη μου πυκνή
να περιμένεις τον καιρό σου να περάσει
Με κράτησες στου νου το εικονοστάσι
Πρώτη χρονιά φοιτητική - συ μακρινή.
Σε περιμένω - έστω, ξέρω πως δεν θάρθεις
αποκλεισμένη στην ομίχλη κάθε άκρη
Θωριά μου του Φλεβάρη δεν θα γράψει
Αγαπημένη σου το κύμα της καρδιάς της.
Έπιασα γνωριμιά με κάτι ναύτες
από γκαζάδικο - μου λένε ιστορίες
για φοβερούς τυφώνες, καρχαρίες
του Ινδικού, ρότες στους χάρτες.
Τρεις μήνες πήρε η γλώσσα να τη μάθω
Νύχτα Φλεβάρη πια μου έρχεσαι εκεί
Ιδανική, ερημική στου χρόνου μου ζωή
Με συντροφεύεις κι είσαι η αγάπη που δεν θάχω.
Φλεβάρη, ομίχλη, τα παιδιά στην Plazza Unita
στην Trattoria Ελληνική παρέα φοιτητική
Σου γράφω αυτό το γράμμα, είσ' εκεί
απ' την ομίχλη με καλείς με μια αγκαλιά.
poem by Giorgio Veneto
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
